Ο Σκοπελίτης λόγιος μοναχός Καισάριος Δαπόντε, γεννήθηκε στη Σκόπελο γύρω στο 1713-14. Πατέρας του ο Χαντζή-Στεφανής Δαπόντε, ο οποίος είναι ιδρυτής και ανακαινιστής της Ι.Μ. Ευαγγελισμού Σκοπέλου.

  Ο Κωνσταντίνος Δαπόντε (κατά κόσμον) ταξίδεψε αρκετά στις παραδουνάβιες ηγεμονίες για την εποχή του και έλαβε αρκετές γνώσεις σε διάφορα ζητήματα. Εκτός από τις ταξιδιωτικές και άλλες κοινωνικές εμπειρίες του, παρουσιάζονται στα έργα του τα οποία είναι σε πεζό αλλά και σε έμμετρο λόγο.

  Χαρακτηρίζεται για την επιλεκτικότητα του και την διάκριση, που φαίνεται στα έργα του, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο ζει και συναναστρέφεται με τους γύρω του. Μοιάζει με την μέλισσα η οποία δεν κουράζεται ποτέ να κινείται και να επιλέγει το καλύτερο, το αγνότερο, το ωραιότερο.

  Δοκιμάζει και αντικρίζει τα πάντα αλλά επιλέγει και εφαρμόζει τα θεάρεστα, τα ιδανικά.

  Ποθεί να διδάξει και να νουθετήσει μέσα από τα λογοτεχνήματα του. Διηγείται τις εμπειρίες του όχι για να περηφανευτεί και να κομπάσει αλλά για να παραδειγματίσει.

Απογοητευμένος από την κακία και τον φθόνο του κόσμου αποσύρεται στο Πιπέρι (μικρό νησάκι των Β. Σποράδων) για να μονάσει και να αφιερωθεί στον Κύριο ο οποίος πάντα καταλαβαίνει, πάντα συμπαραστέκεται, πάντα αγαπάει. Παίρνει το όνομα Καισάριος.         

  Έρχεται στο πατρικό του μοναστήρι την Ευαγγελίστρια και γράφει τα έργα του.

  Όταν επισκέφθηκε το Αγ. Όρος "ηγγάρευσαν αυτόν ίνα άρει το Σταυρό αυτού" και να περιοδεύσει για την βοήθεια της Ι.Μ. Ξηροποτάμου.

  Με την μοναχική του ιδιότητα αρχίζει την συγγραφή ηθικοπλαστικών και άλλων θρησκευτικών ποιημάτων. Εγκωμιάζει έτσι τον Σταυρό του Κυρίου, την Κυρία Θεοτόκο, τις εκκλησίες και τα μοναστήρια.

  Ποτέ όμως δεν ξεχνά στα έργα του να εγκωμιάζει και να νοσταλγεί την πατρίδα του τη Σκόπελο. Είναι περήφανος για την καταγωγή και την πίστη του.